- Home
- Bezienswaardigheden
- Sociaal Theater
Omschrijving
Het Teatro Sociale van Mantua werd gebouwd tussen 1817 en 1822 door de bekende Ticinese architect Luigi Canonica.
Na de Napoleontische periode waren er in Mantua twee theaters: het Teatro Regio, gebouwd in 1783 door Piermarini (kort na de Oostenrijkse hernoeming 'Imperial-Regio Teatro'), en het 'Teatro Scientifico', gebouwd door Antonio Bibiena (de zoon van Ferdinando) in 1769.
Het debat over de noodzaak van een nieuw theater begon op 4 december 1816, ongeveer anderhalf jaar na de troonsafstand, precies in Mantua, van de onderkoning van het Koninkrijk Italië Eugenius de Beauharnais, die het begin markeerde van de Oostenrijkse overheersing.
Op 12 januari 1817 werd een speciale commissie van vooraanstaande burgers gevormd, belast met het selecteren van een geschikte architectonische vorm en een geschikte ontwerper. De locatie van het nieuwe gebouw was al zeker, in een zeer centraal gebied, op de kruising van zeven straten, bezet door ongeveer tien woongebouwen die zouden worden verworven en gesloopt.
De commissie koos ervoor om geen risico's te nemen en wendde zich tot de bekende ontwerper Luigi Canonica, al koninklijk architect en onder meer auteur van de uitbreiding van de Scala in Milaan, de nieuwe zaal van het Teatro Grande in Brescia, de herbouw van het Teatro della Concordia in Cremona.
Canonica ontwierp een gebouw geïnspireerd op de meest karakteristieke schema's van het Italiaanse operatheater in neoklassieke stijl. Deze werden in feite gevormd door Canonica en zijn meester Piermarini. De bouw werd uitgevoerd door de architect Marconi.
De gevel is laag en breed, maar behoudt een vleugje majestueuze grandeur dankzij een pronkportaal met zes zuilen, bekroond met een driehoekig fronton. De zaal bestaat uit drie rijen balkons en twee galerijen. Voor de binnendecoratie vertrouwde Canonica op Hayez (die medaillons maakte die Apollo en Minerva voorstelden, om de koepel van het toneel te versieren).
Aan de binnenkant werkten de Mantuaanse schilders Orsi en Bustaffa, de stukadoor Staffieri en Berazzi.
Het theater werd op 26 december 1822 geopend met de melodrama 'Alfonso ed Elisa' van Mercadante en 'Gundeberga', een ballet van Coppini.
Na de Napoleontische periode waren er in Mantua twee theaters: het Teatro Regio, gebouwd in 1783 door Piermarini (kort na de Oostenrijkse hernoeming 'Imperial-Regio Teatro'), en het 'Teatro Scientifico', gebouwd door Antonio Bibiena (de zoon van Ferdinando) in 1769.
Het debat over de noodzaak van een nieuw theater begon op 4 december 1816, ongeveer anderhalf jaar na de troonsafstand, precies in Mantua, van de onderkoning van het Koninkrijk Italië Eugenius de Beauharnais, die het begin markeerde van de Oostenrijkse overheersing.
Op 12 januari 1817 werd een speciale commissie van vooraanstaande burgers gevormd, belast met het selecteren van een geschikte architectonische vorm en een geschikte ontwerper. De locatie van het nieuwe gebouw was al zeker, in een zeer centraal gebied, op de kruising van zeven straten, bezet door ongeveer tien woongebouwen die zouden worden verworven en gesloopt.
De commissie koos ervoor om geen risico's te nemen en wendde zich tot de bekende ontwerper Luigi Canonica, al koninklijk architect en onder meer auteur van de uitbreiding van de Scala in Milaan, de nieuwe zaal van het Teatro Grande in Brescia, de herbouw van het Teatro della Concordia in Cremona.
Canonica ontwierp een gebouw geïnspireerd op de meest karakteristieke schema's van het Italiaanse operatheater in neoklassieke stijl. Deze werden in feite gevormd door Canonica en zijn meester Piermarini. De bouw werd uitgevoerd door de architect Marconi.
De gevel is laag en breed, maar behoudt een vleugje majestueuze grandeur dankzij een pronkportaal met zes zuilen, bekroond met een driehoekig fronton. De zaal bestaat uit drie rijen balkons en twee galerijen. Voor de binnendecoratie vertrouwde Canonica op Hayez (die medaillons maakte die Apollo en Minerva voorstelden, om de koepel van het toneel te versieren).
Aan de binnenkant werkten de Mantuaanse schilders Orsi en Bustaffa, de stukadoor Staffieri en Berazzi.
Het theater werd op 26 december 1822 geopend met de melodrama 'Alfonso ed Elisa' van Mercadante en 'Gundeberga', een ballet van Coppini.