Wieża Zuccaro

Wieża Zuccaro jest średniowieczną budowlą, która wznosi się przy Via Tazzoli, tuż obok Cytadeli Książęcej Gonzagów i historycznie głównego placu miasta, Piazza Sordello. Wśród lokalnej ludności znana jest dialektycznie jako "Tor dal Sücar", wieża cukru, zwyczaj prawdopodobnie wywodzący się z deformacji językowej nazwy rodziny, która była jej właścicielem w XVI wieku. Historyk z Mantui, Davari, uważał również, że nazwa pochodzi od wykorzystania wieży, aż do 1769 roku, jako magazynu soli, minerału, który w języku lokalnym nazywano sücar brüsc, cukrem o kwaśnym smaku.

Wieża została zbudowana w 1143 roku. Należała do rodziny Da Ripalta, a następnie stała się własnością Pinamonte Bonacolsi, a później jego siostrzeńca Rinaldo i w 1314 roku innego Bonacolsi, Filippina zwanego Ravazolo. 
W wyniku zamachu stanu z 1328 roku Gonzagowie przejęli władzę nad miastem Mantua i włączyli do swojego majątku dobra bonacolskie, w tym wieżę, która otrzymała obecną nazwę od szlachetnej rodziny mantońskiej Zuccaro, która stała się jej właścicielem w XV i XVI wieku.

Wieża doznała poważnych uszkodzeń w 1540 roku w wyniku uderzenia pioruna, które odcięło jej szczyt, niszcząc cztery duże okna, które zapewniały światło do budynku. Po pierwszym remoncie w 1553 roku dach został odnowiony w 1717 roku.